Het organiseren van het Songfestival in Maastricht is als het organiseren van het WK voetbal in Qatar: het kán wel, maar het is vrij belachelijk. Dat schrijft Mark van Ostaijen, Rotterdammer en als bestuurssocioloog verbonden aan de Universiteit van Tilburg, in een betoog in de Volkskrant. Van Ostaijen ergert zich eraan dat de NPO voor ‘competitief polderen’ heeft gekozen. Volgens hem is het duidelijk dat Rotterdam de enige geschikte plek is nu Amsterdam is afgevallen.
Er zijn nog twee steden in de race om gaststad te worden van het liedjesfestijn in 2020: Maastricht en Rotterdam. De NPO maakt op 30 augustus bekend wie het gaat worden, maar Van Ostaijen vindt dat er maar één optie is.
Ten eerste wijst Van Ostaijen erop dat Rotterdam na Amsterdam de grootste stad van ons land is. “Maar nee, in Nederland gaan we competitief polderen en wekken we maandenlang de suggestie dat de 23ste (sic) stad van het land ook best een goede kans maakt.”
Aanhangers van het Maastricht-plan wijzen op het gezellige stadscentrum. “Dat het MECC geen muziekpodium is, er een verbouwing zou moeten plaatsvinden en er geïmproviseerd moet worden, lijkt men te negeren.”
Rotterdam is volgens hem de betere plek gezien ‘de Randstedelijke bereikbaarheid, vliegvelden om de hoek, veel omliggende Nederlandse steden die mee profiteren, professionele ervaring, Duncan komt uit de regio en een net verbouwde Ahoy’.
“Een keuze voor Rotterdam is een keuze voor de trotse second city, het nieuwe Nederland, de toekomst van Europa. Een keuze voor Maastricht is een keuze voor de 23ste stad, de oudste stad van Nederland en het verleden van Europa. Dat is een keuze die telt.”
Het Volkskrant-opiniestuk ‘Het Songfestival in Maastricht is als het WK voetbal in Qatar: belachelijk’ kunt u lezen op de Volkskrant-site.
Klik hier om een reactie achter te laten.
