Karin Bloemen hekelt dat er her en der mensen opstaan in de media die #MeToo bagatelliseren. Dat zegt ze in het boek Seks, Macht Misbruik van Frank Waals, dat over twee weken uitkomt. BN’ers als Katja Schuurman en Paul de Leeuw steunen bijvoorbeeld het gezicht van #MeToo in Nederland: Job Gosschalk. “Sommige mensen springen op de barricades om te roepen: ‘Tja, maar die acteurs en actrices waren allemaal volwassen en ze wilden het toch zelf?“, aldus Bloemen.
Men vergeet gewoon heel makkelijk hoe zoiets in z’n werk gaat, zegt Bloemen. “Kijk bijvoorbeeld naar de zaak Anne Faber. We weten allemaal dat ze is vermoord door een psychisch gestoorde jongen, die haar pas doodde toen ze begon te schreeuwen om hulp. En precies daar gaat het om.”
De theaterster vervolgt: “Op het moment dat je roept ‘help’ is het gevaar om eraan te sterven het grootst. Dus wat doe je; je houdt je stil!”
Zelf is Bloemen in haar jeugd veelvuldig verkracht. “Ik ben als kind in de jaren zestig en zeventig stelselmatig in een hoek gedreven, bedreigd en verkracht door mijn stiefvader. In zeven jaar tijd wel zevenhonderd keer. Helaas zal ik mijn hele leven getraumatiseerd blijven.”
“Mensen verwachten het misschien niet van mij omdat ik niet op mijn mondje ben gevallen, maar rand me aan en ik doe niks. Waarom niet? Ik bevries, echt waar. Ergens in mijn systeem zit, door die nare ervaringen uit het verleden, een blokkade die niet meer opgeheven kan worden. Ik verstijf.”
En dat gebeurt ook met veel #MeToo-slachtoffers. “Al op mijn veertiende ben ik taekwondo lessen gaan volgen om mezelf te leren verweren, maar ik moet accepteren dat ik voor altijd beschadigd ben. Ik kan niet anders.”
Klik hier om een reactie achter te laten.
